در این چند ساله موارد مختلفی در این رابطه رخ داده ولی در سال ۱۳۹۸ ابتدا نشست خبری شهردار مشهد بود که در آن فاجعه رخ داد! معاون فرهنگی شهردار با به کار بردن لفظی زشت از خجالت خبرنگاران درآمد و بعد از تحمل فشارهای سنگین مجبور به استعفا شد، بماند که خبرنگارانی هم در همان جلسه به جای واکنش به این موضوع ترجیح دادند بخندند و هیچ نگویند !
بعد از آن نوبت به روابط عمومی علوم پزشکی مشهد رسید که با لحنی زننده و زشت در قبال خبرنگار خراسان به جامعه خبرنگاری توهین کرد.
این پایان کار نبود و این بار نوبت به دبیر هیات فوتبال خراسان رضوی رسید تا خبرنگاری را از هیات فوتبال بیرون کند!
تمامی این موارد طی چند ماه در مشهد رخ داد و احتمالا برخی موارد دیگر نیز بوده است که یا توسط خبرنگاران رسانه‌ای نشده و یا به سرعت حل و فصل گردیده است.
اما باید دید ایراد کار کجاست؟ به چه دلیل در مشهد نسبت به دیگر شهرهای کشور اینطور راحت به خبرنگاران توهین می‌شود!
خبرنگاران اصولا انسان‌های مطالبه گر اما مظلومی هستند که به برخی از نامهربانی‌ها عادت کرده‌اند، آنها تنظیم و نشر خبر یا همان وظیفه خود را مهم‌تر از شخصیت خود می‌دانند و الویت بیشتری برای کار خود قائل هستند، البته در این صنف هم مانند دیگر اصناف کم کاری وجود دارد و افرادی که قلم خود را می‌فروشند، آن هم خیلی ارزان.
اصحاب رسانه تلاش کرده‌اند این بی احترامی‌ها، در کار و حرفه آنان خللی ایجاد نکند، اما این موضوع دلیلی برای توهین و بی‌احترامی مسئولین نبوده و نیست!
عدم وجود خانه مطبوعات به شکل قوی باعث شده است رسانه‌ای های خراسان رضوی هیچ کانونی برای تبادل نظر و حمایت به شکل قوی نداشته باشند!
در نبود خانه مطبوعات این بسیج رسانه بود که توانست در برخی از موارد خودی نشان دهد و اصحاب رسانه را دور هم جمع کند، اما طبیعتا نخواهد توانست همانند خانه مطبوعات اطلاعاتی از تمام رسانه‌های شهر داشته باشد چرا که ذاتا وظیفه این مجموعه هم نیست.
به هر حال در نبود تشکلی واحد برای حمایت از خبرنگاران، این تعدادی از مسئولین هستند که فرصت را غنیمت شمرده و تا جای امکان به خبرنگار توهین یا بی‌اعتناعی می‌کنند! آنها مقابل دوربین و رکوردر، خبرنگار را ستایش می‌کنند و در غیاب اینها از هیچ توهینی دریغ نمی‌کنند.
طبیعتا در بین تمام مسئولین افراد پاسخگو نیز وجود دارند اما در شهر مشهد با توجه به اتفاقات اخیر تعداد این مسئولین روز به روز در حال کم شدن است!
امید داریم خانه مطبوعات خراسان رضوی هر چه زودتر مسیر اصلی و رسالت خودش را پیدا کند تا خبرنگاران با داشتن تکیه‌گاهی مطمئن در برابر بی‌احترامی و توهین مصون بمانند، البته خانه مطبوعاتی غیرسیاسی و غیرحزبی.
محمدرضا زارع برزشی – سردبیر پایگاه خبری تحلیلی افق اندیشان مشهد
