این کارشناسان خبره به خوبی به این مهم واقفند که تنها راه مقابله با ویروس خطرناک کرونا فقط در خانه ماندن است که متاسفانه هنوز آن را راه‌حلی برای دیگران می‌دانند.
در خانه بمانید، منزل از هر جایی امن‌تر است، فعلا چند روزی در خانه باشید و انواع جملاتی که در این چند روز شنیده‌ایم که به عبارتی همان قرنطینه خانگی است! باشد قبول در خانه می‌مانیم اما به چه شکل زمان بگذرانیم که این روزها انقدر سخت نگذرد؟
در این دنیای پرهیایو که زندگی حقیقی را به سمت مجازی چرخانده است شاید در خانه ماندن توفیقی اجباری باشد تا طرز استفاده صحیح از فضای مجازی را متوجه شویم، در واقع باید بتوانیم از فضای مجازی در جهت احوال پرسی با اقوام دور و افزایش سطح آگاهی استفاده کنیم، اما این فضا نباید باعث شود از خانواده و اطرافیان غافل شویم.
یکی از مهم‌ترین ابزار دراین روزهای در خانه ماندن صدا وسیما است که می‌تواند با پخش برنامه‌هایی مفرح و جذاب مردم را برای در خانه ماندن ترغیب کند اما کماکان و مثل همیشه صدا و سیما ما بیننده کمی دارد و در نتیجه کمترین تاثیر را برای در خانه ماندن خواهد داشت.
صداسیما استانی خراسان رضوی آنقدر ضعیف بوده که شاید کسی امیدی به آن هم نداشته باشد، البته این ضعیف بودن نتیجه عدم ریسک پذیری و حفظ تدابیر و چارچوب خاصی بوده که تلاشی برای جذب مخاطب آن هم #مخاطب جوان با ان توقعات بالا نداشته باشد.
اما به طور کلی سرگرمی در خانه به دو بخش انفرادی و خانوادگی تقسیم می‌شود: برای استفاده از تایم انفرادی اولین پیشنهاد هر نویسنده‌ای کتاب است، کتاب که متاسفانه طرفدارانش به دلائل مشخص کم شده است باید در این برهه از زمان خود را در دل ایرانی جا کند.
همه ما از برکات خواندن کتاب آگاهیم اما آن را مطالعه نمی‌کنیم شاید چون با فرهنگ کتابخوانی غریبه‌ایم، اما بد نیست حال که در خانه فرصت زیادی داریم چند دقیقه‌ای را صرف خواندن کتاب کنیم؛ برای مثال شاید بتوانیم با روزانه فقط 15 دقیقه مطالعه شروع کنیم تا بدانیم این رفیق آنقدرها هم بد نیست.
کشیدن نقاشی، حل کردن پازل، دیدن آلبوم‌ها و عکس‌های قدیمی، خواندن روزنامه و مطالعه اخبار، نگه‌داری از گیاهان، برنامه‌ریزی مناسب کاری، گوش دادن به موزیک، برقراری تماس تصویری با دوستان، یادگیری زبان، تغییر دیزاین وسایل منزل، ساخت کاردستی با بچه‌ها و تلاش برای برقراری آرامش روحی و جسمی که حتما همه ما در مدت اخیر با توجه به اتفاقات سخت خاطرمان مکدر شده است، همه و همه از جمله کارهایی است که نه تنها به شدت مفید است بلکه به موقعیت آینده و کامل شدن شخصیت هر انسانی کمک می‌کند.
و اما خانواده! این گوهر فراموش شده که اگر از دستش بدهیم قدر آن را متوجه خواهیم شد، درست مانند خیلی از نعمات دیگر.
گفت‌وگو و سرگرمی میان خانواده‌های ایرانی به شدت کم شده است که این مهم نتیجه ارتباط نادرست با فضای مجازی و البته بی‌حوصلگی افراد خانواده بوده است.
جمع شدن در کنار یکدیگر، گفت‌وگو( لطفا غیبت نکنید!) ، تماشای فیلم، انجام بازی‌های مختلف، مرور خاطرات، رفع کینه‌ها و انتقاد کردن، بازار گردی مجازی، آموزش به یکدیگر و … که هر کدام می‌تواند گره‌ای از زندگی‌ها باز کند.
امروز که همه مردم را به در خانه ماندن تشویق می‌کنیم نباید فراموش کنیم گاهی در خانه ماندن نان آور خانواده، یعنی فرزندان شب را گرسنه صبح کنند! در این باب خیلی می‌توان نوشت اما دلش را نداریم؛ مراقب خودتان باشید.
سید شایان حسینی راد-دبیر سرویس شهری پایگاه خبری تحلیلی افق اندیشان مشهد
