چهارشنبه سوری که به فستیوال آتش نیز معروف است مقدمه‌ای برای نوروز است و ورود بهار را نشان می‌دهد.
به همین منظور آتش بزرگی تا نزیک صبح روشن می‌ماند تا “خورشید را زنده نگه دارد”.
مردم ایران زمین مانند سایر ملل کهن دارای آداب و رسوم و سنتهای خاص خود می‌باشند یکی از آیین‌های نوروزی، که بایستی آمیزه‌ای از چند رسم متفاوت باشد، مراسم چهارشنبه سوری است که در برخی از شهرها آن را چهارشنبه آخر سال گویند.
در تقویم ایران باستان هر سال ۱۲ ماه و هر ماه ۳۰ روز بود که با این احتساب، طول سال عملاً ۳۶۰ روز می‌شد که با سال کامل شمسی ۵ روز و اندی فاصله داشت. مردم در این روز آماده استقبال از سال نو می‌شدند و یا خانه تکانی و شستشو آماده پذیرایی و استقبال از نوروز می‌گردیدند.
شب چهارشنبه آخر سال که فرا می‌رسد شاهد اخبار ناگواری از حوادثی که به خاطر چند لحظه شادی ناخوشایند بروز می‌کند هستیم، از مجروح شدن و قطع عضو و حتی در پاره‌ای از مواقع فوت برخی از شهروندان، امسال نیز مانند سال‌های گذشته اقدامات و برنامه‌های مناسبی در زمینه پیشگیری از حوادث اندیشه شده است و آرزو می‌کنیم که جشن چهارشنبه آخر سال به دلیل غفلت برخی از افراد منجر به تلخ شدن کام دیگران نشود.
امسال آخر سالمان مهمان ناخوانده داریم، همان که جان تعداد زیادی از هموطنان را گرفت و قصد رفتن از این دیار را ندارد مگر آنکه خودمان بخواهیم!
چهارشنبه سوری سنت زیبایست، در چند سطر بالاتر از اهمیت و زیبایی آن گفتیم اما کیست که نداند امسال وقت مناسبی برای شادی در چهارشنبه آخر سال نیست!
شاید نباید از آن مردمی که بی توجه به سلامت خودشان و دیگران، با کمترین فرهنگ ممکن، عزم سفر و استفاده از تعطیلات را داشتند توقع داشت در چهارشنبه سوری مراعات حالت دیگران را بکند.
اما این‌بار اگر اتفاق ناگواری برای مردم بیوفتد بیشتر از مسئولین خودمان مقصریم! چرا که خودمان به خودمان رحم نمی‌کنیم.
محمدرضازارع‌برزشی-سردبیر پایگاه خبری تحلیلی افق اندیشان
