پای بخشش که به میان بیاید همه هستند، در رویا می‌بافند که دست نیازمندی را می‌گیرند و او را از رنج نجات می‌دهند، شاید در واقع هم چنین کاری را انجام دهند اما کافی است پای بخشیدن بخشی از وجودشان یا وجود عزیزشان به میان بیاید.
اینجاست که داستان کمی متفاوت می‌شود، حاضر نمی‌شوند ببخشند حتی اگر تمام آن را زیر خاک کنند. اما هستند کسانی که با فداکاری و بخشیدن اعضای بدن عزیزانشان، زندگی را به افراد دیگر هدیه می‌دهند.
«روز ملی اهدای عضو» در ایران همچنین، روز پیوند «فقه، علم و فرهنگ» برای اقدام منجیانه در جهت بقای انسان است و چه تلاشها و عاشقانه‌های ماندگاری در پس سه دهه تاریخ اهدای عضو از صدور فتوای راهگشای امام خمینی (ره) در موافقت با پیوند اعضای بیماران مرگ مغزی تا کنون، نهفته است و جشن سالانه نفس هم محفلی است برای مرور همین حکایتها از راه طولانی و دشوار طی شده جمعی از عاشق‌ترین پزشکان و متخصصان این سرزمین!
در عصری زیست می‌کنیم که با عبور از دوران بیمارهای واگیردار که ایران یکی از موفق ترین کشورها در کنترل و مقابله با آنها بوده و دستاوردهای دیروزش، ذخایر پرافتخار امروز شده است، بیماری‌های غیرواگیر مزمن شیوع زیادی یافته و با وجود همه تلاشهای ارزشمند صورت گرفته برای ثبت، پیشگیری و درمان این بیماری ها که خود، راهی است بس طولانی، ناگزیر از مواجهه با مرگهای ناشی از این بیماری‌ها هستیم که بخشی از قربانیان آنها را بیماران نیازمند محروم مانده از پیوند اعضا تشکیل می‌دهند.
از منظر قانونی در مقوله اهدای عضو میت به شخص بیمار، سه شرط لازم است:
۱. جسد سالم باشد و اعضای آن کارایی لازم را برای فرد گیرنده داشته و فاقد بیماری مهلک و خاص باشد.
۲. اولیای دم اهدا‌کننده و گیرنده رضایت کامل داشته باشند.
۳. عدم وجود منع قانونی در نحوه برداشت و اجرای عمل جراحی و اینکه این کار با قوانین وزارت بهداشت مغایرت نداشته باشد.
تمام بیمارستان‌ها در سطح کشور اعم از دولتی و غیر دولتی موظفند موارد مرگ مغزی را به اطلاع واحد فراهم آوری اعضای پیوندی برسانند. سپس هماهنگ کنندگان عضو پیوندی در محل حاضر شده و با خانواده فرد اهدا کننده در زمینه ابعاد قانونی و اخلاقی اهدا صحبت خواهند کرد. کل مراحل اهدا و پیوند عضو معمولا ٣٦ ساعت به طول می‌انجامد.
در کنار اصلاح باور افراد نسبت به پدیده پزشکی مرگ مغزی، استفاده از تجربیات افراد در فرایند مرگ مغزی ، پیوند عضو و نجات بیماران، که برگزاری جشن سالانه «نفس» یکی از همین فرصتهاست، ارتقای مهارت پزشکان و تیم‌های همکار در واحدهای شناسایی و ارتباط با بیماران مرگ مغزی در راضی کردن خانواده بیماران، افزایش حضور افراد موثر در فرایند اهدای عضو همچون پزشکان مورد اعتماد و مرجع خانواده‌ها، روشنگری علما در جنبه‌های شرعی اهدای عضو و تولید برنامه‌های ویژه درباره مرگ مغزی و اهدای عضو می تواند به ترویج فرهنگ این عمل نیکوکارانه و نیز تشویق هر چه بیشتر افراد برای ثبت نام اهدای عضو در زمان حیات و اطلاع این موضوع به خانواده ها، کمک شایانی کند.
امید است هیچ نفسی با انتظار بی سرانجام در صف طولانی پیوند، در میان نفس‌های حاضر در جشن ملی ایرانیان برای «اهدای عضو» غایب نباشد!
?سیدشایان‌حسینی راد-دبیر سرویس شهری پایگاه خبری تحلیلی افق اندیشان مشهد
