شهر مشهد دارای بیش از ۱۷۰ محله است. رویکرد مدیریت شهری در این دوره مبتنی بر مشارکت در جغرافیایی کوچکتر بود پس با راه اندازی ۱۳۷، محله ما، چشم شهر و احیای شورای اجتماعی محلات درصدد مشارکت بیشتر مردم در آمد، اما هر کدام از این پروژه‌ها نقاط ضعف خاص خودشان را داشتند
برای مثال موازی کاری باعث شده بود هر کدام از پروژه‌ها زیر نظر یک قسمت از شهر مدیریت شود، پس ۱۳۷ زیر مجموعه اداره کل روابط عمومی، محله ما و شورای اجتماعی محلات زیر مجموعه سازمان فرهنگی اجتماعی و چشم شهر زیر مجموعه حوزه شهردار شد.
پروژه چشم شهر با بودجه بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان درگیر حواشی مختلفی شد تا حدی که برای این پروژه مدیر منصوب اما نامه‌ها با امضای رئیس حوزه شهردار مکاتبه می‌شد. پس از آن نیز مدیر این پروژه بنا به دلایل ظاهراً حراستی استعفا داد تا شایعه لغو این پروژه و یا همان کور شدن چشم شهر به گوش برسد.
نیروهای زیاد چشم شهر در محلات مشهد وظیفه داشتند با گشت و گذار تمامی مشکلات و معضلات محله را از دید خود به گوش مدیران برسانند.
در پروژه محله ما نیز شهروندان می توانستند نظرات خود را به تسهیلگران و شورای اجتماعی محله برسانند، تا شهرداری منطقه با جذب ۵ درصد از بودجه عمرانی منطقه تا سقف ۳۰۰ میلیون تومان پروژه مورد نظر شهروندان محله را اجرایی نماید.
پس از آن اداره ۱۳۷ با بودجه‌ای قریب به یک میلیارد تومان وظیفه شنیدن صدای مردم و رساندن آن به مسئولین را عهده دار است، در واقع ۱۳۷ یک اتوماسیون اداری است
در این اداره انتقادات و درخواست‌های شهروندان را به ترتیب به کارشناس منطقه، مسئولین منطقه مسئولین شهری و سپس در نهایت به شهردار می‌رسد.
هر کدام از این پروژه ها که برای آنها میلیاردها تومان از جیب شهروندان مشهدی هزینه شده است ممکن است در دوره ششم شورای شهر مشهد اجرایی نشود، پس باید دید این هزینه‌ها در همین دوره چه نتیجه ای برای شهر داشته است.
به نظر می‌رسد موازی کاری این پروژه‌ها و ادارات به حدی است که می توان تمامی آنها را در یک پروژه خلاصه و با بودجه و برنامه مناسب‌تر اجرایی کرد.
البته شاید شورای شهر و شهرداری دوره پنجم بتوانند با مدیریت دقیق تر و برنامه ریزی بهتر با استفاده از بودجه ای کمتر مشارکت بیشتری از شهروندان را همراه خود داشته باشند.
?وجیهه هوشیارفر_سردبیر پایگاه خبری تحلیلی افق‌اندیشان مشهد
