نقش بکارگیری صحیح مهندسی عمران، معماری و طراحی شهری در امنیت روانی شهروندان

زندگی شهری انسان امروزی علیرغم مزایای فراوان، دارای معایب متنوع و گسترده ای نیز می باشد. یکی از اساسی ترین معایب زندگی شهری امروزی، بر هم خوردن آرامش جسم و آسایش روان انسان بر اثر مواجهه ناخواسته با محصولات شهرنشینی چون آلودگی صوتی، آلودگی هوا، ناهنجاری های رفتاری چون قانون گریزی و قانون شکنی ها است. لذا در چنین شرایطی فقدان ایمنی شهروندان در مقابل عدم امنیت در فضاهای شهری و سکونتی، انزوا، افسردگی و گسست اجتماعی در محلات شهری از بیماری های مزمن شهری و محیطی هستند. طراحی شهر و نواحی مسکونی زمانی می تواند زمینه ساز سلامت جسمی و روانی شهروندان باشد که بر اساس دیدگاهی ائتلافی و کلگرا مرکب از متخصصین سلامت و بهداشت محیطی از یک سو و برنامه ریزان شهری و طراحان از سوی دیگر به انجام رسد. توسعه بی رویه شهری، افزایش وسائل نقلیه و زوال محیط زیست، اثرات زیانباری را بر ساختار محیطی-کالبدی شهر و در نتیجه سلامت جسمی- روانی شهروندان وارد کرده است. فضاهای شهری حاشیه و حومه، قربانی فضاهای شهری متن و مرکزی شده که نتیجه آن پایین بودن نشاط و شادابی اجتماعی و بروز نارضایتی و اغتشاش اجتماعی در این فضاها است. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر نقش بکارگیری صحیح مهندسی عمران، معماری و طراحی شهری در امنیت روانی شهروندان با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد میان احساس امنیت در فضای شهری و نقش شهرسازان درطراحی کالبدی فضا برای افزایش امنیت شهری و پیشگیری از جرائم شهری در رویکردهای مختلف ارتباط وجود دارد. در انتها این پژوهش به ارائه پیشنهاداتی در جهت ارتقا سطح امنیت در فضاهای شهری ارائه شده است.