بافت‌های فرسوده شهری با مجموعه‌ای از معضلات و مسایل متعدد مواجه‌اند که فرایند حیات شهری در این پهنه را بسیار مشکل ساخته است. همزمان با رشد و گسترش شهر و شهرنشینی، شهرها با ابعاد تازه‌ای از تهدیدات و با حجم بالایی از صدمات و آسیب‌های ناشی از آن به علت تمرکز جمعیت و ثروت در خود مواجه می‌شوند. بر این اساس ارزیابی آسیب‌پذیری شهرها در مقابل مخاطرات محیطی و تدوین راهکارهای مناسب برای کاهش خسارات امری اجتناب‌ناپذیر است. چنین وضعیتی در گذر زمان موجب کاهش انگیزه سکونت و ماندگاری در این پهنه‌ها شده است. در سالهای اخیر با توجه به شرایط حیات بافت‌های فرسوده شهری و معضلاتی که در این پهنه‌ها وجود دارد، مداخله هدفمند در آن‌ها بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. امروزه در پی تغییرات سریع شهرها، بخشی از بافت‌های شهری به علت فرسودگی و ناکارآمدی نتوانسته‌اند ارتباطی مناسب با محیط خود و خدمات‌دهی به بهره‌برداران برقرار کنند. هدف پژوهش حاضر ضرورت برنامه‌ریزی پدافند غیرعامل در بافت فرسوده شهری با روش توصیفی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می‌دهد مدیریت بحران در بسیاری شرایط اعم از وقوع بلایای طبیعی مانند سیل، زلزله و آتش‌سوزی گرفته تا وقوع بحران‌های سیاسی و اقتصادی از قبیل جنگ، قحطی و… می تواند به کنترل و مدیریت هر چه بهتر شرایط کمک کند. و می توان گفت یافتن راهکار و اتخاذ تصمیم‌های کاربردی پیش، حین و پس از بحران و ساماندهی منابع موجود و استفاده بهینه از آن در جهت جلوگیری از برخی بحران‌ها، کاهش اثرات آن و بازگرداندن شرایط عادی زندگی به مردمی که در معرض این بحران‌ها قرار گرفته و به آن دچار شده‌اند از ضرورت مدیریت بحران می باشد. همچنین وجود سطح گسترده بافت فرسوده یکی از مهمترین چالش‌های مدیران شهری، شهرسازان و معماران می باشد، زیرا عدم توجه به این بافت ها موجب زوال شهر و توسعه ناهمگون آن وایجاد شهرهایی نوپا در حاشیه شهر قدیمی می‌گردد.
مهران چگینی نژاد – کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی
فایل کامل مقاله را از لینک زیر دریافت نمایید:
