عرصه‌ها و قلمروهای عمومی مهمترین بخش شهرها و اصلی‌ترین مکان برای حضور انسان‌ها و برقراری تعاملات اجتماعی آنان هستند.میادین بیش از آنکه سازنده ساختار کالبدی شهر باشند، بیانگر ساختار اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه و همچنین تبلور زندگی مدنی یک شهر در طول زمان میباشند.
هدف اصلی پژوهش حاضر احیا برخی نقش‌های ازدست‌رفته میدان شهدا، بلاخص نقش اجتماعی آن به همراه افزایش سرزندگی در محیط و مطابق با نیازهای امروزی میباشد. جهت پاسخگویی به هدف بیان‌شده ابتدا مفاهیم مربوط به عرصه‌های عمومی، فضاهای عمومی، فضای عمومی میدان، تعاملات اجتماعی، سرزندگی و حضورپذیری مورد مطالعه قرارگرفته و سپس از طریق جمع‌آوری تجارب جهانی طراحی میادین معیارهایی جهت سنجش حضور پذیری فضا در یک مدل مفهومی شامل سه
بعد عملکردی، تجربی زیبایی_شناختی و زیست‌محیطی تدوین شده است. مشاهده و تحلیل کیفی، آمار توصیفی و آمار استنباطی که با استفاده از نرم‌افزار SPSSو روش همبستگی انجام شده در راستای سنجش معیارها و پاسخگویی به سؤالات تحقیق بوده است. نتیجه نشان‌دهنده عدم وجود فضای مناسب جهت حضور افراد در فضای میدان شهدا میباشد؛ تأثیرگذارترین مؤلفه‌ها بر حضور افراد در فضای میدان شهدا شامل: سازگاری کاربریها، نفوذپذیری و دسترسی، امنیت، خوانایی و آسایش اقلیمی میباشند. نتیجه حاصل شده نشان میدهد که توجه به معیارهای حضور پذیری و سرزندگی در حین برنامه‌ریزی و طراحی فضاها موجب تداوم حیات مدنی در شهرها می‌گردد
برای دریافت فایل کامل مقاله به لینک زیر مراجعه نمایید:
آرزو علیخانی: کارشناس ارشد طراحی شهری، مدرس دانشگاه سجاد
ریحانه نیکویی: کارشناسی مهندسی شهرسازی ، دانشگاه سجاد
