پروژه آزادراه و کمربند جنوبی مشهد از انتهای بولوار شهید برونسی تا اتوبان مشهد – باغچه به طول ۲۷ کیلومتر طراحیشده و ساخت آن از اواخر دهه ۷۰ در دستور کار شهرداری مشهد قرار گرفت و پس از انجام مطالعات به پیمانکار واگذار شد.
این پروژه که در مرحله نخست آن به طول ۱۲ کیلومتر از انتهای بولوار شهید برونسی تا انتهای بولوار طالقانی به بزرگراه شهید کلانتری متصل میشد حدود ۸۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشت و یک هزار و ۸۰۰ میلیارد ریال برای آن هزینه شده بود که دادستان مشهد ۲۷ اسفندماه سال ۹۶ اعلام کرد به علت نداشتن پیوست زیستمحیطی، هرگونه فعالیت برای ادامه اجرای طرح ساخت کمربند جنوبی مشهد تخلف است و با متخلفان برخورد قانونی میشود.
دوستداران محیط زیست در اعتراض به دادستان مشهد با استناد به مواد ۵۹۸، ۵۷۶ و ۶۹۰ قانون مجازات اسلامی که ایراد خسارت و تخریب به محیطزیست را جرم اعلام میکند، خواستار پیگیری این موضوع شدند.
استدلال آنها این بود که ساخت این کمربند و تخریب کوههای اطراف منجر به افزایش ریز گردها و گسترش آلودگی در مشهد میشود، آبراهههای قدیمی از دست میرود و امکان وقوع سیلاب گسترش مییابد، ضمن اینکه با ساخت بزرگراه ۷۵ متری و تردد خودروها، دسترسی مردم به ارتفاعات جنوبی بهطور کامل از بین خواهد رفت.
رئیس کل دادگستری خراسان رضوی وقت، غلامعلی صادقی با تأکید بر اینکه دسترسی عامه مردم به ارتفاعات جنوبی مشهد است و بههیچوجه طرح ترافیکی در این ارتفاعات ادامه نمییابد، خاطرنشان کرد: تضمین میکنم هیچ طرح ترافیکی در این ارتفاعات اجرا نمیشود و هیچ تضادی بین تصمیم ستاد تدبیر و ستاد حفظ حقوق بیتالمال استان خراسان رضوی وجود ندارد و خیلی از اراضی آن منطقه را نیز از نهادهایی نظیر اداره کل راه و شهرسازی و منابع طبیعی گرفته و در اختیار شهرداری گذاشتهایم و شهرداری موظف شده فضای سبز منطقه را تکمیل و با امکانات مختصری در اختیار شهروندان قرار دهد.
و حالا در دوره ششم شورای شهر مشهد و در شرایطی که کمربند جنوبی به فضای سبز اختصاص یافته و پارک های موضوعی متنوعی در حال بهره برداری و اجرا هستند، مجددا خبر از ادامه ساخت کمربند جنوبی با عملکرد ترافیکی به گوش می رسد؟!
زمانیکه در هیاهوی دعوای بین دغدغهمندان زیست محیطی و متخصصان ترافیکی، نوشتیم و گفتیم از اینکه با تغییر و تکمیل مطالعات ترافیکی و تعویض مسیر در نقاط مشکل زا و به دلیل کمبود مسیر بزرگراهی در مشهد برای استفاده در شرایط خطر مثل وقوع زلزله، میتوانیم جلوی اتلاف بیت المال را بگیریم و دعوا را فیصله دهیم هیچ گوشی بدهکار نبود! چرا؟ چون متخصصان همیشه مغلوب سیاسی بازیها می شوند.
چرا که مطالعات اصولا به طریقی تنظیم خواهد شد که سود و منفعت بیشتری به اشخاص خاصتری برسد و بله قطعا نه مشکل ترافیک حل خواهد شد و نه کسی دلش به حال محیط زیست و اتلاف پول مردم خواهد سوخت!
اما حالا چه شده که پس از این همه آشوب و هزینه تراشی برای ایجاد فضای سبز و اتلاف بیت المال دوباره علم نیاز به کمربند ترافیکی بلند شده است، الله و اعلم!
آیا قانون عوض شده و یا ریزگردها قول داده اند مسیرشان را عوض کنند و یا زمینی، جایی و در مسیری نیاز به پیشرفت و ترقی دارد!؟
بیایید مثبت نگر باشیم! شاید دربین همه سیاسی بازی ها کسی پیدا شده است که بداند هر کلان شهری نیاز به مسیر بزرگراهی برای استفاده در شرایط خطر دارد به این شرط که مطالعات طراحی شهری، شهرسازی، زیست محیطی و ترافیکی داشته باشد! و زمانی میتوان امیدوار بود که نه ساخت و سازی اطراف آن صورت بگیرد و نه کوه و طبیعتی تخریب شود و قرار نباشد این بزرگراه فتح باب مسیری شود برای ساخت برجهای فوق لوکس دوقلو با شعار «چشم اندازی به وسعت مشهد»!!!
وگرنه این آش همان آش و است و این کاسه همان کاسه!
وجیهه هوشیارفر_سردبیر پایگاه خبری اختصاصی افق اندیشان مشهد