عنوان شهر اسلامی و سعی در اجرای اصول آن برای کشور مسلمان ایران برخاسته از یک ضرورت و یک نیاز راهبردی است ولی متاسفانه وضعیت نامناسب مساکن موجود شهرسازی اسلامی را در این کشور اسلامی به چالش می کشاند. مسکن امروزی متناسب با نیازهای سه گانه انسان نبوده و صرفا پاسخگوی نیازهای مادی اهالی آن است البته آن هم در حد بسیار نازل. حال آنکه اصل سی و یکم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران داشتن مسکن متناسب با نیاز را حق هر فردی می شمارد و دولت را موظف می‌داند که زمینه اجرایی آن را فراهم کند.
متون اسلامی به عنوان مبنا سرشار آموزه‌ها جهت شکوفایی تمدن بشری در زمینه مسکن نیز دارای گزاره های کاربردی است که از این میان می‌توان به بهره‌گیری از مفاهیمی چون عدالت اشاره نمود. در شهر اسلامی محور تمامی فعالیت ها می بایست معطوف به اصل عدالت باشد و این اخبار در تمامی اعضای زندگی و از جمله مسکن رعایت شود. این تحقیق می کوشد به سوالات زیر پاسخ دهد: مفهوم عدالت اسلامی در حوزه مسکن چیست و توسط چه مولفه ها و شاخصه هایی سازماندهی می شود؟ مساکن شهرهای اسلامی توسط عدالت چگونه و توسط چه مولفه‌هایی می‌تواند ساماندهی شود؟
در حقیقت این تحقیق سعی در تبیین و معرفی اجمالی بر ویژگی‌های مسکن در شهر اسلامی از دیدگاه عدالت اسلامی دارد. از پژوهش حاضر بر مطالعات کتابخانه ای استوار بوده و روش تحقیق در آن از نوع توصیفی تحلیلی و اکتشافی می باشد. طبق نتایج این تحقیق در شهر اسلامی عدالت در حوزه مسکن به برآورده سازی و تعادل بخشی به نیازهای سه گانه انسان توجه نموده تا علاوه بر پاسخگویی به نیازهای مادی پاسخگوی نیازهای روحی و روانی او نیز باشد و افراد بتوانند ضمن پاسخگویی به نیازهایشان به تعالی رسیده و سیر الی الله داشته باشند. توجه به امر سکونت به جای تمرکز بر تولید سرپناه موضوعی است که می‌تواند شرایط عادلانه زندگی را برای انسان فراهم آورد.
برای دریافت فایل کامل مقاله به لینک زیر مراجعه نمایید:
9181396H0107
نویسندگان: مژده جوانشیری، دانشجوی دکتری شهرسازی و مدرس گروه معماری و عمیدالاسلام ثقه الاسلامی، استادیار شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی
