راهرویی که خیلی باریک است، یک کلید نامناسب یا یک ناهمواری ساده می‌تواند برای خیلی‌ها مهم نباشد اما می‌تواند موانعی غیرقابل عبور برای افراد معلول باشد. همه ما یکی از اعضای خانواده یا آشنایی با مشکلات حرکتی داریم و احتمالاً ممکن است در مقطعی از زندگی‌مان این مشکلات را تجربه کنیم. معماری این قدرت را دارد که فضاهای فراگیر ایجاد کند تا افراد دارای معلولیت بتوانند بدون نیاز به کمک دیگران، از استقلال برای انجام تمام وظایف روزانه و ضروری برخوردار باشند.
فناوری ادغام شده در معماری می‌تواند نقش مهمی در این زمینه ایفا کند و فضاهایی را که در آن زندگی می‌کنیم را برای همه قابل دسترس‌تر کند. پروژه‌هایی که معماران در سراسر جهان برای افراد با ناتوانی‌های متفاوت انجام داده‌اند. هدف کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد حقوق افراد دارای معلولیت، ترویج، حمایت و تضمین حقوق برابر و همچنین احترام به آن‌ها است.
توسعه آگاهی از موضوع و مهارت های طراحی نیز باید بخشی از فرآیند آموزشی معماران، طراحان، شهرسازان و برنامه‌ریزان باشد. زمانی که دانشجویان در حال آموزش هستند، بهتر است در طراحی به امکانات ضروری مانند پارکینگ خودروها، پیاده‌روها، مسیرهای دوچرخه‌سواری، نیمکت‌ها، تیر چراغ‌ها، ظروف زباله، پله‌ها و رمپ‌های صندلی‌های چرخدار برای افراد ناتوان جسمی توجه ویژه کنند.
